وضعیت جغرافیایی

جمهوری اتریش با  مساحت83835 کیلومتر مربع در اروپای مرکزی واقع شده است و در شمال با آلمان و چک،‌ در غرب با سوئیس و لیختن اشتاین،‌ در جنوب با ایتالیا و اسلوونی و در شرق با مجارستان و اسلواک هم مرز می باشد.

ترکیب جمعیتی، نژادی و مذهبی

جمعیت اتریش در حال حاضر  بیش از هشتو نیم میلیون نفر می باشد. وین پایتخت این کشور است. این کشور به لحاظ نژادی و زبانی بسیار همگون بوده و آلمانی زبان مادری 90 درصد از مردم اتریش به شمار می آید. حدود 10 درصد از جمعیت اتریش را خارجی ها تشکیل می دهند که اغلب مهاجرینی از کشورهای یوگسلاوی سابق( بوشنیاک، صرب، اسلوون، کروات )، مجار و ترک می باشند که حدود چهار و نیم درصد را تشکیل می دهند. مذاهب و ادیانی که در قانون اساسی این کشور مورد شناسایی رسمی قرار گرفته اند عبارتند از کاتولیک (8/73 درصد)، پروتستان (9/4درصد)، اسلام (2/4درصد)، ارتدوکس(2.2 درصد)، سایر ( 8./% ) . شایان توجه است که دین اسلام از سال 1912 در اتریش به رسمیت شناخته شده است.

 ساختار سیاسی

نظام سیاسی جمهوری اتریش دموکراسی پارلمانی و نظام اداری آن فدرال می باشد. اتریش به 9 ایالت و یا استان تقسیم شده است که هریک دارای مجالس ایالتی مجزا می باشند.

قوه مجریه:

1. رئیس جمهور: 

در اتریش، رئیس جمهور با رأی مستقیم مردم و حداکثر برای دو دوره شش ساله انتخاب می شود. دوره ریاست جمهوری آقای فیشر از حزب سوسیال دمکرات که از سال 2004 تا سال 2016 برای دو دوره متوالی و به مدت 12 سال رئیس جمهور اتریش بود در 8 جولای 2016 به پایان رسید.

سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اتریش در تاریخ 24 آوریل 2016 با حضور شش نامزد برگزار گردید که دو نفر یعنی آقایان نوربرت هوفر نامزد حزب آزادی و فان دِر بِلِن نامزد مستقل و مورد حمایت حزب سبزها به دور دوم راه یافتند. در دور دوم انتخابات که در تاریخ 22 ماه می 2016 برگزار گردید، آقای  فان دِر بِلِن با اختلاف 31 هزار رأی پیروز گردید ولی با شکایت آقای هوفر به دادگاه قانون اساسی اتریش، نتیجه انتخابات ابطال اعلام گردید. دور سوم انتخابات در سوم دسامبر 2016 برگزار شد و آقای فان دِر بِلِن  با کسب 53.8 درصد آراء به پیروزی رسید. ایشان در 26 ژانویه 2017 رسما بعنوان رئیس جمهور اتریش سوگند یاد کرد.

2. صدراعظم و اعضای کابینه دولت

ریاست کابینه بر عهده صدراعظم است. صدراعظم توسط رئیس جمهور و معمولاً از حزبی که بیشترین کرسی های پارلمان را در اختیار دارد، انتخاب می شود. طبق قانون اساسی اتریش، هیات دولت در کنار رییس جمهور مهم ترین قدرت اجرایی کشور است که اعضای آن را صدراعظم ، معاون صدراعظم و وزرا تشکیل می دهند. وزرای کابینه نیز به پیشنهاد صدراعظم و با تأیید رئیس جمهور انتخاب می شوند. بدنبال برگزاری انتخابات پارلمانی در اکتبر 2017 و پیروزی آقای سباستین کورتس رهبر حزب مردم، وی مأمور تشکیل کابینه گردید و خود نیز بعنوان صدراعظم اتریش  18 دسامبر 2017 سوگند یاد کرد.

قوه مقننه (  پارلمان)

بر اساس قانون اساسی سال 1920، اتریش دارای دو مجلس فدرال شامل شورای ملی ( National Rat  ) و شورای فدرال یا سنا (Bundes Rat)  بوده و در سطح ایالات نه گانه نیز از مجالس قانون گذاری موسوم به "مجالس ایالتی " برخوردار می باشد.

 شورای ملی دارای 183 نماینده است که برای مدت 5 سال و با رأی مستقیم مردم و بر اساس سیستم حزبی انتخاب می شوند.  شورای فدرال نیز  با 64 عضو از طریق پارلمان های ایالتی و متناسب با تعداد جمعیت هر ایالت ( سهم آنها از 3 تا 12 کرسی در نوسان است) برای 5 یا 6 سال انتخاب می گردند.

بر اساس آخرین انتخابات پارلمانی برگزار شده در 15 اکتبر 2017 ،  حزب مردم با کسب 62 کرسی از 183 کرسی شورای ملی بعنوان حزب پیروز معرفیشد و بر همین اساس آقای وولفگانگ سوبوتکا  بعنوان رئیس پارلمان انتخاب گردید. حزب سوسیال دمکرات با کسب 52 کرسی در مقام دوم و خانم دورس بورس از این حزب بعنوان نایب رئیس اول و حزب آزادی با کسب 51 کرسی بعنوان حزب سوم و خانم آنه لیزه کیتزمولر بعنوان نایب رئیس دوم از این حزب انتخاب گردید. احزاب نئوس و لیست پیتر پیلتز نیز به ترتیب با کسب 10 و 8 کرسی در مقام بعدی قرار گرفتند. حزب مردم بعنوان حزبی که بالاترین آراء را کسب کرده بود با حزب آزادی ائتلاف و دولت ائتلافی را تشکیل دادند.  حزب سوسیال دمکرات بعد از چند دهه حکمرانی مستقیم یا ائتلافی با حزب مردم، برای دومین بار بعنوان حزب مخالف در جایگاه اپوزیسیون در پارلمان  قرار گرفت.

  احزاب سیاسی:

اتریش از یک نظام سیاسی چند حزبی تشکیل شده است. در حال حاضر حدود 800 حزب سیاسی رسمی در اتریش به ثبت رسیده اند و لیکن تنها تعداد محدودی از  احزاب در این کشور نزد افکار عمومی شناخته شده اند. از سال 1980 تاکنون نیز تنها تعداد اندکی موفق به ورود به پارلمان اتریش گردیده اند . مهم ترین احزاب سیاسی اتریش عبارتند از:

1.   حزب مردم: آقای سباستین کورتس رهبر حزب مردم و  صدراعظم اتریش نیز می باشد.

2.   حزب سوسیال دموکرات: رهبر حزب خانم پاملا رندی واگنر می باشد

3.     حزب آزادی: رهبر حزب آقای هاینتس کریسیتن  اشتراخه می باشد.

4.     حزب سبزها : رهبر حزب آقای ورنر کوگلر می باشد.حزب سبزها بعد از 35 سال حضور در پارلمان در انتخابات پارلمانی 2017 متحمل شکست گردید و از ورود به پارلمان بازماند.

5.     حزب نئوس: رهبر حزب خانم بیِته ماینل رایزینگر می باشد

6.   لیست پیتر پیلتز: رهبر آن آقای پیتر پیلتز می باشد.

قوه قضائیه:

براساس قانون اساسی اتریش، قوه قضائیه در سطح فدرال و مستقل از قوای دیگر عمل می کند. برهمین اساس برخلاف سایر تشکیلات ایالتی، دادگاهها در سراسر کشور تحت یک نظام واحد قرار دارند. در اتریش وزارت دادگستری متصدی امور اداری دستگاه قضایی است و دادگاه قانون اساسی از جایگاه برجسته ای برخوردار می باشد. دیوان عالی نیز در رأس دادگاه های عمومی قرار دارد و آخرین مرجع تجدید نظر در آرای دادگاه عمومی محسوب می شود. انتخاب قضات در اتریش بنا بر پیشنهاد دیوان عالی صورت می گیرد.

ساختار اداری:

جمهوری فدرال اتریش طبق قانون اساسی مصوب سال 1920 که در سال های 1929 و 1945 مورد بازبینی قرار گرفت، کشوری فدرال به شمار می آید. در راس هرم مدیریتی حکومت مرکزی رییس جمهور، هیات دولت و پارلمان ملی قرار دارند. سپس ایالت های 9 گانه اتریش که هر یک از اختیاراتی در حوزه اجرایی و حکومتی خود برخوردارند. اتریش دارای  9 ایالت ، 95 منطقه و 2100 ناحیه می باشد. استاندار بالاترین مقام هر ایالت به حساب می آید. استانداران که معمولا سرلیست احزاب در انتخابات  شورای استان می باشند با رای مستقیم مردم انتخاب می شوند.هر ایالت از مجالس ایالتی مستقل برخوردار است.